"Kaybolmadıkça, kendimizi anlamaya başlayamayız." - David Thoreau
KASIA - Dünya turu fikriyle Bonur sayesinde tanıştım. Hemen hemen hiç bir şüphe yaşamadan bu inanılmaz deneyimin bir parçası olmak istedim. Çocukken ailemle birlikte bazı uzak ülkelere seyahatlerde bulunmuştum ama dünyanı etrafında dolaşabileceğime dair bir düşüm hiç olmamıştı. 1987 yılında Varşova'da doğdum. Çocukluğumu önce Piastów'da, sonra da Podkowa Leśna'da geçirdim. Önce Hint filolojisinde lisans ve yüksek lisans eğitimi aldım. Bu süre içerisinde çok fazla seyahat edebilme fırsatım olmadı. Sonrasında Mimarlık eğitimi almak için tekrar üniversiteye başladım. Mimarlık yüksek lisans eğitimine başladığımda ise İsviçre'de Basel'e gidip staj yapmaya karar verdim. Basel'de önce Bonur ile, daha sonra İstanbul'da ise Konur ile tanıştım. Daha sonrasında ise bu rüyanın bir parçası haline geldim. Bu fikir öncelerde bana pek mümkün görünmüyordu. Çok muhteşem ama aynı zamanda imkansız gibiydi. Karar verdik! Birlikte planlamaya, hayal etmeye, hazırlanmaya başladık. Şimdi ise hayalimizi gerçekleştiriyoruz..
BONUR - Ufak bir not kağıdına "24.12.2011, 00:33" diye yazmıştım. Gezmeyi seven birisi olarak adlandırabilirdim kendimi, ama o ana kadar dünyanın çevresinde şöyle bir tur atıp geleyim gibi bir hayalim hiç olmamıştı. O akşam seyyahlar ile ilgili bir video izledim, dünyayı gezme fikrini önüme sermişlerdi. Elime kağıt kalemi aldım ve o anın tarihini ve saatini not ettim. Hayatımın en büyük macerası olacağını düşündüğüm kararı o an almıştım. Şimdi 33 yaşımdayım. Yıllar önce hayalini kurmakta zorlandığım bu macerayı ise şu an yaşamaktayım.
Balıkesir gibi görece küçük bir şehirde büyümüş, çok büyük hayalleri olmayan bir çocuktum. Önce o küçük şehirden ayrılıp, İstanbul gibi koskocaman bir kaos içerisinde buldum kendimi. Daha sonra ise aklım Avrupa'ya kaydı ve İsviçre - Basel'e yerleştim. Zaten hayal kurabilmeye de bu şehirde başladım. Şimdi ise herşeyi ardımda bırakıp yeni dünyalar keşfetmeye adadım kendimi. Yüzümüzü doğuya çevirip yola çıktık ve 24 ay boyunca güneşi takip etmek gibi bir niyetimiz var. Heyecan dorukta..
"Bırak kentleri, bırak yapıların görkemini, yoksulluğunu, bırak yolları, istasyonları, insanları, yabancıları, sevdiklerini, çocukluğunu, ölen uzaktaki insanlarını, bırak, bırak, bırak içinde seni kemiren seni bırak. Bak nerelere varıyor gökyüzü. Hangi zamanlara. Hangi sonsuzluğa. Git." - Tezer Özlü
KONUR - Selam Dünya! Ben Onur Büyüktezgel, 29 Ekim 1986’da Balıkesir’de doğdum. Çocukluğum Balıkesir’in sokaklarında top peşinde koşturarak, saatlerce oturup geyik yaparak geçti. 17 yıl boyunca benim için Dünya Balıkesir’den ibaretti. Çocuktum ve dört duvar dışında geçen her saniye, gezmek ve yeni yerler görmek benim için paha biçilemez keyiflerdi.
18 yaşında üniversite için İstanbul’a geldim ve hayatımın son 11 yılını bu büyük ama yalnız şehirde geçirdim. Büyüdükçe bizi çevreleyen dört duvarlar da artmaya başladı. Önce okul, sonra iş. 7 yıllık Anadolu Lisesi geçmişimden sonra bir 7 yıl da Galatasaray Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi okuyarak geçirdim. Sonrasında ise, ‘çok para kazansam yeter diye’ düşündüğüm ve hiçbir zaman mutlu olmadığım iş hayatı başladı. Ben duvarlardan bıkıp çocukluğumu özledikçe, etrafımda daha çok duvar yükselmeye başladı.
Boğaz manzaralı bir ofiste çalışıp, akşam 6’dan önce sahilde bira ya da çay içememek işte iş hayatı. Sokakları ve özgürlüğü özlediğim için, parayla değil bunlarla mutlu olduğumu anladığım için, kendim de dahil olmak üzere çoğu insanı şaşırtarak, terfi almanın arifesinde istifa etmeyi planlıyorum. Şimdi ise 2017 yılındaki Dünya turumuz için hazırlık yapıyorum.
“Yaşamak için ne çok neden var! Balıkçı teknelerinin etrafında o rutin, sıkıcı dönüp dolaşmadan başka nedenler de var yaşamak için. Cehaletimizi kırabiliriz, becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekamızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi, özgür olabiliriz, uçmayı öğrenebiliriz.”
Gezi Hakkında
Bu geziye çıkmaya nasıl karar verdiniz?
Kasia: Dünya turu fikrini aklıma sokan Bonur'du. Aslında tam olarak nasıl oldu bilmiyorum. Bu seyahat hakkında konuşurken birden planlar yapılmaya, rota çizilmeye, websitesi hazırlanmaya, fikirler gelişmeye başladı.
Bonur: Aslında hayalini dahi kuramazdım böyle bir şeyin. İsviçre’ye yeni taşınmıştım. Bir akşam bir video izledim. İki arkadaş dünya turu yapıyorlardı. Sırtlarında çantalar, imkansız diye gördüğüm, hayalini dahi aklıma getiremediğim muhteşem bir şeydi bu. Ben de yapabilir miydim acaba? Neden olmasın dedim. Kendi kendimi ikna ettim. O günü ve saati bir kağıda yazdım. (24.12.2011, 00:33) Hala duvarımda asılı duruyor o beyaz kağıt. Dünya turu imkansız bir şey değildi ve hayallerimin arasına geçmişti artık. Fakat bu işe tek başıma kalkışma işi pek cazip gelmiyordu. Konur ile paylaştım düşüncelerimi. Zaten motivasyon konusunda çok sıkıntı yaşamayız diye düşünüyordum, çünkü ikimiz de hayatlarımızdan çok memnun değildik. Onun da aklına yattı. Ama projeyi çok geliştiremedik. Bir kaç sene sonra bir akşam Konur beni aradı. Yaşadıklarından, yaşamından bunalmış sanırım. Zaman geçiyor dedi, adam gibi bir konuşalım şu işi. İşte o ilk konuşmamızın sonunda artık emindik. Kafa Bi’ Dünya böylece doğdu.
Bu geziye çıkmayı neden istiyorsunuz? Motivasyonunuz nedir?
Kasia: Dürüstçe söylemem gerekirse TEK bir sebebi yok. İlk başlarda gerçekleştirilmesi çok mümkün görünmüyordu ama Bonur 'Neden Olmasın??' dedi. Bu zorlu iş ile, kendi güçsüzlüğümüz ile neden başa çıkamayalım, neden farklı bakış açılarını öğrenmeyelim, bizlerden tamamen farklı olan insanlarla tanışmayalım ve neden dünyayı kendi kendimize görmeyelim ve deneyimlemeyelim? Neden bir çok insanın seçtiği yoldan farklı bir yol seçmeyelim ki? Bir keresinde iyi birisi bana gelecekte hayatımda yaptıklarımdan daha fazla yapmadıklarımdan ötürü pişman olabileceğimi söylemişti. Belki de bunun gerçeklik payı vardır =) Neden yapmak istediğimiz muhteşem bir hayal olan dünya turuna çıkmayalım?
Bonur: Şu anki halimde, hayatımda memnun olmadığım noktalar var. Bunu değiştirmek istiyorum. Bunun hem kendimi kanıtlamak için, hem de hayatımı değiştirmek için bir dönemeç olacağını düşünüyorum. Bu gezi sınırında mevcut dertlerimden çok uzata olacağım ve sınırlarımı zorlayacağım. Belki de şu hayatta ne yapmak istediğimi artık bulabileceğim. Diğer arkadaşlarım için de aynısını söyleyebilirim. Önceki hayatımızı ardımızda bırakacağız. Ben bırakacağım en azından.
Seyahat boyunca ziyaret edeceğiniz yerler arasında en çok merak ettiğiniz yer neresi?
Kasia: Japonya, Şili ve Küba gibi ülkeler hakkındaki düşüncelerim ve beklentilerim nasıl karışlanacak merak ediyorum diyebilirim. Güney Amerika hakkında da merak içerisindeyim çünkü tüm kıtayı araba ile geçeceğiz. Tabi İspanyolca öğrenmemiz de gerekiyor=) Galiba en çok gezimizin en çok bu bölümünü merak ediyorum.
Bonur: Sanırım Güney Amerika bu gezi içerisinde en çok merak ettiğim yer. Güney Amerika turuna Patagonya ile başlayacağız. Daha önce Güney Amerika'ya gideyim de şöyle aylarca seyahat edeyim dememiştim hiç. O yüzden benim için G.Amerika kapalı bir kutu. Ne bekleyeceğimi çok kesitremiyorum, o yüzden merak ediyorum. Bir de tabi Patagonya'nın güneyine inip dünyanın güney ucuna dokunmak istiyorum.
Bu gezi hakkında endişeleriniz var mı?
Kasia: Tabi ki:D Kimin şüphesi olmaz ki? Eğer becerebilirsek, seyahatimiz süresince bir çok problem ile başa çıkacağız. Ailelerimiz seyahat süresince nasıl olacaklar? Bir çok soru var! Alışık olduğumuzdan biraz daha farklı bir gerçeklik içerisinde olacağız ve kendimizi sürekli hareket halinde olmaya hazırlayacağız.
Bonur: Mevcut hayatımdan uzaklaşmak istiyorum diyorum da, koskoca 2 yıl boyunca bambaşka bir hayatı göçebe şeklinde yaşamaya gerçekten hazır mıyım? Ne kadar keyifli görünürse görünsün, büyük zorluklarla da yüzleşeceğimizden şüphem yok. Böyle anlarda kendimi kandırıp, tamam ya yeter bu kadar demek istemiyorum. İşte bu anlarda birbirimize moral, motivasyon desteği vereceğimizden eminim.
[su_spacer size="20"]
Kafa Bi’ Dünya’dan projesinden sonra ne olacak? Var mı bi' plan program?
Kasia: Tur sonrası için kesin bir planım yok. Şu an için çok uzak görünüyor. Hayat geleceğimizi çizecek. Eminim ki hayata ve dünyaya karşı tutumumuz değişecektir. Belki bambaşka bir yerde yaşamaya ya da seyahat etmeye devam edeceğiz. Ya da belki Avrupa'ya geri dönüp eski hayatımızı biraz daha farklı özelliklerle devam edeceğiz. Benim tur sonrasına ilişkin planlarım şu an her türlü imkana açık. Hayal kurmaya ve denemeye değer. Zaman gösterecek:)
Bonur: Kafa Bi' Dünya'dan sonra ne olacak gerçekten ön göremiyorum. Şu ana kadar neyim varsa ardımda bırakmaya hazırım. Dolayısıyla aklımdan geçen ilk şey, artık eski ben olmayacağım. Belki gerçekten yaşamak istediğim yere rastlarım bu gezi ile ve oraya giderim. Belki de ömür boyu seyyah olma fikri daha çok cazip gelir ve bu gezi projemizi çok daha geliştirir ve sürdürürüz. Belki durulur bir yerde bir seyahat kafe açarız. İsmi de hazır; Kafe Bi Dünya:)
