Tayland Vizesi ve Kamboçya – Tayland Kara Sınır Geçişi

25 günlük Kamboçya ziyaretimiz esnasında bir sonraki durağımız neresi olacak diye düşünürken iki arkadaşımızla Bangkok’ta buluşmak için sözleşince rotamız belli olmuştu; Kamboçya’daki son 5 günümüzü Siem Reap’te geçirip kara yoluyla Tayland’a geçecektik. Sınırı geçtikten sonra hemen Bangkok’a gitmek yerine Tayland körfezinin doğusundaki Koh Chang adasına uğramayı düşündük. Yani Siem Reap’ten yola çıktıktan sonra Poi Pet sınır kapısından Tayland’a girecek ve tekrar güneye yönelip yine sınıra yakın olan Trat bölgesindeki Koh Chang adasına ulaşacaktık.

22 Ekim’de Siem Reap’ten ayrılmaya karar verdik. Takip ettiğim bir çok seyahat sitesinde ve rehber kitabında aralarında Türkiye’nin de bulunduğu bir çok ülke vatandaşı için karadan geçişlerde sadece 15 günlük vize verildiğini okumuştum. Biz ise ilk Tayland ziyaretimizde en azından 20 gün geçirmeyi planlıyorduk. Ancak 22 Ekim 2017 günü yaptığımız Kamboçya – Tayland sınır geçişinde hem Kasia’ya hem de bana 30’ar gün vize verildi. Bu sevindirici gelişme sebebiyle ileriki günler için vize uzatma prosedürleri ile uğraşmayacaktık ve paramız cebimize kalacaktı.

• Laos ziyaretimizin ardından Huay Xai kapısından Tayland’a tekrar karadan giriş yaptık ve tekrar 30 günlük Tayland vizesi aldık. Yani karadan geçişlerde verilen 30 günlük vize bilgisini tekrar teyit edebilmiş oldum.

Kamboçya – Tayland kara geçişini hangi ulaşım aracıyla, nasıl yaptık?

Kamboçya ve Tayland arasında yoğun bir ziyaretçi trafiği olduğu için farklı ulaşım seçenekleri de mevcut. Zaten başkent Phnom Pehn’den ve turizm merkezi Siem Reap’ten Bangkok’a ulaşım (ya da tam tersi istikamet) çok kolay. Bir çok uçuş seçeneklerinin yanında otobüs/van/taksi ile ulaşma imkanı da var. Biz seyahatlerimizde hem daha az uçuş yapmak, hem de daha ucuz olanı tercih etmek istediğimiz için genellikle ilk önce otobüs seçeneğine odaklanıyoruz. Eğer tek bilet alıp otobüs ile gitmek isterseniz anlaşmalı olan Kamboçya ve Tayland firmaları size tek bilet kesiyorlar ve aracına bindiğiniz ülkenin firması sizi sınıra kadar götürüyor. Araçtan inerken omzunuza renkli bir etiket yapıştırıyor. Bu sınırın diğer tarafında sizi bekleyen diğer firma görevlisinin sizi bulması için önemli. Pasaport işlemlerini hallettikten sonra sınırı geçiyorsunuz ve bu sefer diğer yolcularla birlikte diğer firmanın otobüsüne/vanına biniyorsunuz ve gidiyorsunuz. Bu Kamboçya’dan Bangkok’a gitmek için de, bizim yaptığımız gibi Koh Chang’a gitmek için de aynı şekilde.

Tek bilet otobüs kombinasyonunu tercih etmeyip sınıra gitmek için bilet alabilir, sınırı aşınca da hemen yürüme mesafesindeki bir otobüs acentasından gideceğiniz yere bilet temin edebilirsiniz. Bu seçenek biraz daha ucuza gelebilir. Hatta aynı zamanda belirli bir firmaya bağlı kalmayacağınız için diğer yolcuları da beklemek zorunda kalmayabilirsiniz.

Bir diğer opsiyon ise özel bir araç (taksi/tuktuk) kiralayıp sınıra kadar gidebilir, sınırı aşınca da yine aynı şekilde halihazırda oarada müşteri kovalayan başka bir araç sürücüsü ile pazarlık sonucu uygun fiyata anlaşıp gitmek istediğiniz yere ulaşabilirsiniz. Bu seçenek kara geçişinde en hızlı ulaşım seçeneği ancak tabi ki daha pahalıya gelir. Eğer 3 kişiden fazla iseniz kesinlikle değerlendirilmesi gereken bir seçenek. Hatta sınıra kadar otobüs ile gitmeye karar verdiğinizde otobüsteki diğer yolcular ile konuşup sınırın ardında taksi/tuktuk masraflarını bölüşmeyi teklif edebilirsiniz.

Kamboçya Tayland Sınır Geçişi

Biz 22 Ekim sabahı Seam Reap’ten Koh Chang’a gitmeye karar verdik ve bir önceki gün ilk uğradığımız acentadan biletlerimizi pazarlık sonucu kişi başı 14$ ödeyerek aldık. Ulaşım bedeline Siem Reap – Poi Pot (van) / Poi Pot – Trat (van) ve Trat – Koh Chang (feribot) ulaşımı dahildi. Koh Chang’a vardıktan sonra hostelimize ulaşmak için ise 100 baht (3$) daha ödedik. Yolculuk yaklaşık 13 saat sürdü. Bunun 2 saati sınır geçişi ve sonrasındaki diğer yolcuları bekleme faslı ile geçti.

Kamboçya’da güvenmemeniz gereken şeylerden bir tanesi otobüs kalkış saatleri. Saat 9:00’da Siem Reap’ten kalkacak olan van için 08:30’da bizi hostelimizden alacaklarını söylediler, çok mantıklı. Sabah 08:15’te apar topar aşağı çağırıldık çünkü bizi durağa götürecek olan araç gelmiş ve bizi bekliyormuş. Başka yolcular da alınacak nasılsa, olur öyle şeyler dedik ve araca bindik. Abartmıyorum, bir saat on beş dakikalık şehir içinde yaptığımız tur sonunda bizden başka sadece bir yolcu daha aldık. Aynı 3 acentanın ofislerine tek tek uğrayıp sonunda hostelimize 50 metre mesafedeki bir acentaya geri döndük. Bizi aldıklarında 8:15’ti, 50 m. ötedeki acentaya son olarak tekrar geldiğimizde saat 09:30 idi. Keşke biz kendi kendimze 9:25’te buraya gelseydik de biraz daha yayılsaydık diye geçirmedik değil içimizden. Neyse, sonunda boş boş şehri turlamamız bittiği için sevindiğimiz ve bir gelişme kaydettiğimiz için yine de memnunduk. Bu sefer minibüse değil, zaten az kişisiniz, sınıra kadar arkadaşın arabasıyla gideceksiniz dediler ve bizi diğer arabaya aldılar. Şöför arkadaş tüm yol boyunca aralıksız telefonda konuştuğu için 50km/s hızı hiç aşmak istemedi ve güvenli bir şekilde sınıra geldiğimizde öğlen 12:00 olmuştu. Araçtan indiğimizde bizi bir firma görevlisi karşıladı ve omzumuza KC yazan mor etiketleri yapıştırdı. Önce Kamboçya sınır polisine bir görünüp çıkış damganızı alıyorsunuz. Diğer firmalar da yolcuları benzer saatlerde buraya getirdiği için kuyruk olabilir. Biz yaklaşık 15 dakika bekledik ve parmak izlerimizi verdikten sonra hiç bir diyaloğa girmeden çıkış damgamızı pasaportumuza aldık.

Kamboçya polisinden ayrıldıktan sonra sizden önce ofisten çıkan insanları takip edin. Sınırdaki kumarhanelerin arasından geçtikten sonra Tayland sınır binasını göreceksiniz.

Yolun karşısına geçip ilerleyip binaya girdiğinizde önce bir giriş formu doldurmanız gerekiyor. Daha sonra ‘Yabancılar’ yazısına doğru ilerleyip merdivenleri çıkınca büyükçe bir salona giriyorsunuz. Burada da yoğunluğa göre sıra oluyor. Biz gittiğimizde yaklaşık 40 dakika kadar bekledik. Sıra bize gelince de polis hiç bir soru sormadan pasaportumuzu makineye tarattı ve damgayı vurup geri verdi. İşte 15 günlük beklediğimiz damganın 30 gün olduğunu görünce çok sevindik. Hatta bir yanlışlık olmasın diye başka bir polise bir kaç kez tekrarlayarak sorduk ve sorun yoktu. 20 Kasım’a kadar ülkede kalış iznimiz vardı.

Tayland Kamboçya’ya kıyasla çok daha temiz ve düzenli bir ülke. Zaten sınırdaki binalardan ve sınırın iki yanındaki kasabaların düzeninden de oldukça iyi anlaşılıyor bu fark. Sınırı aştıktan sonra sırada bineceğimiz vanı bulmak vardı. Burada tek biletle yolculuk yapmanın ufak bir dezavantajı ile yüzleştik. Siem Reap’ten araca 3 kişi binmiştik ama burada diğer şehirlerden gelip bizim gibi Koh Chang’a gidecek olan diğer yolcuları da bekleyecektik. Neyse ki sınırın hemen dibindeki Star Plaza isimli alışveriş merkezinin önünde firma yetklisi bizi kolumuzdaki etiketten tanıdı ve diğer yolcuların yanına götürdü. Burada yaklaşık yarım saat daha bekledikten sonra araca bindik ve uzun bir yolculuk sonunda saat 18:15’te Trat’taki feribot iskelesine ulaştık. Neredeyse 10 saattir yollardaydık ve bir sonraki feribotun 19:30’da olduğunu öğrendiğimizde biraz moraller bozulmuş olsa da yapacak bir şey olmadığı için paşa paşa bekledik. Burada yine firmadan bir yetkili gelip adada kalacağımız yere nasıl gideceğimizi sordu. Kişi başı 100 Baht (3$) karşılığı bizi hotelimize bırakabilirlermiş. Bu gibi durumlarla bu bölgede çok karşılaşıyorsunuz. Yani bir hizmet alıyorsunuz ama adamlar ufak tefek buldukları açıklardan yararlanıp size bir şekilde geçirme peşine girişiyorlar. Mesela adada birden fazla iskele var. Bir gün önce acentada bilet alırken bize bahsettikleri iskele yerine daha uzak bir iskeleye varacaktık. Hatta bize yine bir gün önce acentada söyledikleri 8 saat sürecek olan yol neredeyse 11 saati geçmişti ve zaten yol yordam çok bilmediğiniz için adamlar sizi bulabildikleri açıklardan yararlanıp daha fazla kar yapma peşine girişiyorlar. Etik mi değil? Gerçek mi? Ne yazık ki.. Bu noktada önerim eğer adaya biraz erken bir saatte varıyorsanız bu seçeneği kabul etmeyin. Adada zaten iskele önünde bir çok taksici olacak ve adanın en uzak köşesine dahi 150 Baht’a gidiyorlar. Taksiyi 4 yolcu paylaşabilirsiniz. Eğer daha yakın bir yerde kalıyorsanız çok daha ucuza gelir. Ancak hava kararınca özellikle sapa olan iskeleye varıyorsanız araç bulma konusunda biraz zorlanabilirsiniz. Biz çok yorulmuştuk, havada kararmıştı ve daha fazla uğraşmak istemediğimiz için kalacağımız yer görece yakın olmasına rağmen paşa paşa 200 Baht ödedik. Bizimle birlikte vandaki herkes de aynı şekilde 100’er Baht ödediler. Van feribottan ayrıldıktan sonra tek tek hotellere uğrayıp yolcuları bıraktı. Biz kaldığımız Baan Fine Times isimli tesise geldiğimizde saat 21:00’i biraz geçiyordu. Yani Siem Reap’teki hostelimizden ayrıldıktan 12 saat 30 dakika sonra Koh Chang’daki odamıza varmıştık.